Sinds dat ene moment, waarvan ik dacht: dit is Mijn Moment,
heb ik met enige regelmaat een Mijn Moment.
Hoe het begon. Eind vorig jaar wist ik dat ik vanaf maart
thuis zou zitten. Even geen werk. Het leek mij eigenlijk best lekker. Dit keer
ga ik de tijd nemen. Tijd voor mezelf. Tijd om na te denken. Wat wil ik nu
echt. Waar ben ik goed in. Waar word ik blij van. En natuurlijk ook tijd voor
man en kinderen.
Na een assessment volgden intieme en best diepgaande coaching
sessies. Steeds meer kreeg ik inzicht in mijn behoeftes. En hoe ik daar zelf
sturing aan kan geven. Thuis werd dit veelvuldig toegepast. Waarom reageer je
zo? Ik zou het veel fijner vinden als je …. Ik werd rustiger, ervoer ook echt
meer rust van binnen.
Mijn (eerste) Moment van 2013 was de realisatie dat ik weer
leerde te genieten. Van kleine dingen. Want als je oplet liggen die momenten
voor het oprapen. Zo maar voor niks. De zon die schijnt. Een zoen van je kind.
Het dankbare gezicht van een oud vrouwtje die je helpt.
Toen ging ik weer aan het werk. Al heel snel voelde ik de
zogenaamde ratrace. Hoe makkelijk wordt je in de stroom van het leven weer
gegrepen. Ik heb het gevoel dat ik
steeds op de rem moet trappen. Rustig aan. Nee zeggen tegen leuke dingen. Mijn
eerste Moment werd opgevolgd door het besef dat je Mijn Moment ook kan creëren.
En zo heb ik nu soms dagelijks, soms wekelijks weer een Mijn
Moment. Heerlijk. Genieten. Enjoy Life to the Max!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten